Ir al contenido principal

Entradas

Mostrando entradas de 2008

Festas vilanova 2008

Hoxe comezan as festas de Vilanova a progrmación é a seguinte: Sabado 22:30 campo do Arnado na praia de AreaBrava Seran amenizado polo Gaiteiriño de Aldan e Queimada. Domingo e Luns 17:00 Xogos populares e tradicional partido solteiros contra casados 23:00 festa

Agosto es:

el mes de los reencuentros, de levantarse tarde y acostarse todavia mas tarde. El mes de las veladas debajo de la parra, de las tardes de cafe interminables, de recibir los abrazos de todo el año, de los besos. el mes de las fiestas, San Lorenzo, el festival de Vilariño, los conciertos en Castrelos, las actuaciónes, nuestro festival, los nervios antes de las actuaciones, las risas de despues, los callos y la tortilla. el mes de jugar, de comerse a "corazoncito" y contar 20, de aprender a saltar escalones, que las tortugas reciban visitas. Las empanadas para 10, 15 o 25 un dia cualquiera sin planear, los cumpleaños mas esperados. Agosto es el mes para volver a estar juntos.

Un día diferente

Por la mañana a carrar a ver como ascendia a 2º el club tenis Cangas, luego con Lau perdidas intentando llegar a Coruña, rcojer a Juan, comida y a hacer turismo. A la Torre de Hercules, A rosa dos ventos, a caracola.... Mar mar y mas mar Como se echa de menos el mar...

Cuando me apetece

Ayer celebramos Reyes, si ya se que estamos en mayo pero nos apetecia celebrar reyes y como nos apetecia lo hicimos, Naito, Curras y yo. Los Reyes me regalaron una libretita, un boli, un muelle, un silbato y unos clips. Me lo pase pipa! gracias por meterme en el club de la pizza, ayudarme a desempaquetar y reiros conmigo ;)

el camino

Sabes tan bien como soy, sabes que a veces me pierdo y olvido todas las cosas que me hacen sonreír . Mientras paseo dando tumbos por la vida, guiada por la rutina, por los sueños de los demás... Dices que no me aparte del camino, que no puedo volver atrás por que la vida ya me empuja. Pero no es cierto, soy yo la que la empuja a ella. Es muy pesada, me canso y paro. Paro a tomar aliento, levanto la vista y veo que es mas fácil estar quieta, no hacer nada, no molestarme, dejar todo, a todos, refugiando me en una cueva sola. Allí dentro se está bien, aunque no te lo creas, puedo pensar, pensar y pensar sin molestar a nadie. Aunque cuando paso en mi cueva mucho tiempo empiezan a llegarme quejas, "otros esperan que resistas" dices, pero en mi cueva me dan igual esos otros. No puedo cargar sus pesares, ni pretendo que carguen con los mios. Egoísta , si. pero sola

Cerebro VS Corazón

"A veces pienso que el cerebro tiene envidia al corazón. Y lo maltrata y lo ridiculiza y le niega lo que anhela y lo trata como si fuera un pie o un higado. Y en ese enfrentamiento, en esa batalla, siempre pierde el dueño de ambos" Trueba, David (1999) Cuatro amigos. Barcelona; Anagrama.

sin ti a mi lado

Disco: La memoria de los peces Estreno: anterior a marzo de 1995 Letra: Ismael Serrano Música: Ismael Serrano Estoy cansado de hacer el mismo recorrido, el mismo trabajo, ver las mismas caras, los mismos paisajes, sin ti a mi lado. Mi vida , poco a poco, se va llenando de esos días tristes, grises y opacos, que uno omite en su biografía . Cansado de ir cada noche a los mismos bares, buscándote aunque sé que no estás, que no voy a encontrarte . Cansado de ir cada noche lamentando tu ausencia, directamente a tu altar para hacerte una ofrenda. Mañana será tarde si vienes a buscarme. Mira en tu buzón, dejé un mensaje. No todo está perdido, encuéntrate conmigo, tú bien conoces el camino. A esas horas, en las que casi todos engañan a sus amantes, casi siempre encuentro un buen momento para asesinarme. Y entre muerte y muerte miro a la ventana, con la vana esperanza de ver que Madrid se consume entre llamas. Tú quizás mientras busques un horario perdido o cantes una canción para dormir a un

un libro

Hace un mes lei un libro en el que decian algo así como que vivimos tanto en nuestro pasado que nos es imposible avanzar. Como si fueramos por la vida arrastrando un carro de recuerdos y cada vez el carro estuviese mas lleno, pesando cada vez mas y frenando nuestra vida. Estoy atrapada en el pasado? creo que si....

El camino de Regreso

Hasta entonces nunca me habían aterrado de esa forma los aeropuertos: -Llename de abrazos, llename de besos. -Creo que anunciaron tu vuelo. Y entre lágrimas tu figura es deborada entre la gente y una fiera maloliente clava en mi alma sus afilados dientes. Quedo con el sabor metalico de la soledad y deshojo el calendario, tengo miendo, tengo frio, dudo y hago repaso.... I. Serrano

A historia do elefante.

O ano pasado, a mediados de Novembro estaba pola casa coa miña veciña de 4 anos facendo manualidades e falando de todo un pouco. Saiu o tema dos Reis Magos e non sei como se me ocorreu decirlle que eu ia pedir un elefantiño rosa. A partir de ese día, contaballe historias sobre o meu elefante, contaballe que iba a ser pequeniño para que me collese na casa, e que teria as orellas moi grandes para que me oira cando o chamase. Contaballe como o iba a levar a pasear pola praia, e como xogaria con él. O día de Reis, a nena o espertar esa mañá so quería ir para miña casa a xogar co elefante pero esa mañá os Reis non habian deixado ningún elefante rosa para min. O ano pasou, mas ben mal que ben, e chegamos outra vez a decembro e tocou escribir coa nena a carta os Reis e pedimos outra vez o elefante, a ver se o ano pasado fora un erro tecnico... Este Nadal, foi moi duro, xa habia chegado ben abaixo, cando o día de Reis, nun dos paquetes habia un elefantiño rosa de peluche. Ese elefantiño rosa

Km 0

si se callase el ruido, quizá podriamos hablar.... y recordar que aún queda la esperanza. Antes de nada destacar 3 momentos: 1º - 27 de diciembre: llego al fondo. 2º - 29 de diciembre: se que estoy en el fondo y me gusta estar alli. 3º - 10 de enero: quiero mudarme. Quiero mudarme, ya no quiero estar en el fondo, no se si estoy preparada para enfentrarme, no se si seré lo suficiente fuerte para escalar, pero quiero probar, empezar de cero. La vieja yo, ya no existe, no quiero salir de aqui para volver a ser quien era. NO. Quiero conocerme, como soy ahora, cambiar lo que no me gusta, tener un despertar. estos días estuve pensando mucho, quizá no pueda describir como soy, porque no lo se, pero puedo empezar por lo que me gusta y descubri dos cosas: - Me gusta conducir. - Me gustan los sms que no preguntan como estoy.

25

Regalos de cumpreanos: -Unha taza-pizarra na que poder escribir mensaxes. -Dúas opcións a elexir. -Unha chamada dende o fin do mundo. -A canción do cumpreanos interpretada por estraños - Unha promesa por cumprir...